چکیده

«لعن» به معنای دور بودن از رحمت و هدایت الهی و جدا بودن از راه خوشبختی است.مسلم است، کسانی که دست خود و دیگران را از رحمت و هدایت محروم و از راه خوشبختی دور کرده اند، ملعون هستند، شخص ملعون یعنی شخصی که از مسیر هدایت صحیح منحرف شده است و به بیراهه می رود.

لعنت کردن انسان هایی که عامل دور افتادن خود و دیگران از راه هدایت الهی هستند، در واقع شهادت دادن و ارائه گزارشی از یک واقعیت خارجی بسیار تلخ و وحشتناک است و آن، اینکه افرادی که مورد لعن قرار می گیرند، در حقیقت و در عالم خارج خود و دیگران را از حرکت به طرف کمال لایق انسانی و خوشبختی دنیا و آخرت محروم کردند و بایستی نتیجه این محرومیت را که بدبختی و شقاوت و دچار شدن به انواع گرفتاریها و عذابها در دنیا و آخرت است را بپذیرند، زیرا خود چنین سرنوشتی را برای خود رقم زده اند.

لعن از دیرباز یک واژه مصطلح در بین اقوام مختلف با گویش های متفاوت بوده است. از زمان خلقت انسان و تولد ظلم و جنایت قابیل در زمین، این واژه برای مظلومان در بین گویش ها و ملل مختلف مرسوم گشته است. در آیات و روایات نیز از این واژه استفاده شده و خط مشی موحدین را روشن نموده است. ملعونین نیز در قرآن و روایات اهل بیت: دارای ویژگی هایی خاص هستند. از جمله این ویژگی ها می توان به ظلم و ستم و جنایت اشاره کرد که چنین کسانی و هواداران چنین اعمالی در زمره ملعونین قرار می گیرند.

از پیدایش انسان تا تاریخ و سرگذشت انبیای الهی و از ظهور اسلام در حجاز تا تاریخ معاصر مملو از ملعونینی است که با ظلم و جنایت خود مورد نفرین و لعن مظلومین و مستضعفین و محرومین می باشند. اما در میان لعن و نفرت و نفرینی که نسبت به ظالمین روا داشته میشود باید لعن صواب و ناصواب را از هم جدا دانست. لعن صواب همان فهم مشترکی است که مظلومین عالم و مستضعفین جهان با گویش های مختلف بدان اهتمام می ورزند و زمینه های وحدت آنان فراهم می شود و از قطرات وجودی آنان اقیانوسی تشکیل شده و ظالمین درجوامع مختلف طرد گردیده و یا نابود می شوند. اما لعن ناصواب آن لعنی است که در غیر وضعیت و موقعیت خود به زبان رانده می شود و زمینه های تفرقه را فراهم ساخته و موجب افزون آتش جنگ و جدال می شود.

کلید واژه: لعن، نفرین، ملعون، ظلم، جنایت

جهت دریافت کتاب می توانید با شماره های ذیل تماس حاصل فرمایید:

09127700711

02155972450-55 داخلی